Freedom!
George:
You know, this used to be a helluva good country. I can't understand what's gone wrong with it.
Billy:
Huh. Man, everybody got chicken, that's what happened, man.
Hey, we can't even get into like, uh, second-rate hotel, I mean, a second-rate motel.
You dig? They think we're gonna cut their throat or something, man.
They're scared, man.
George:
Oh, they're not scared of you.
They're scared of what you represent to 'em.
Billy:
Hey man. All we represent to them, man, is somebody needs a haircut.
George:
Oh no.
What you represent to them is freedom.
Billy:
What the hell's wrong with freedom, man?
That's what it's all about.
George:
Oh yeah, that's right, that's what it's all about, all right.
But talking' about it and being' it - that's two different things.
I mean, it's real hard to be free when you are bought and sold in the marketplace.
'Course, don't ever tell anybody that they're not free 'cause then they're gonna get real busy killin' and maimin' to prove to you that they are.
Oh yeah, they're gonna talk to you, and talk to you, and talk to you about individual freedom, but [when] they see a free individual, it's gonna scare 'em.
Billy:
Mmmm, well, that don't make 'em runnin' scared.
George:
No, it makes 'em dangerous.
(Easy Rider, 1969)
Voor hen die de film niet hebben gezien: (schijnt voor te komen, maar is voor bikers toch een soort van cultuurbarbarisme }:-)
Na, op hun reis door Amerika, niet te zijn toegelaten in het plaatselijke hotel,
besluiten onze helden de nacht door te brengen in het bos.
Goed weer heeft daar ook wel wat mee te maken ...
Enniewee, na het nuttigen van de maaltijd en het roken van een versnapering
(uiteraard weggespoeld met Jack) ontspint zich deze dialoog rond het kampvuur.
George is een geflipte en alcoholische advocaat, met een verrassend frisse kijk op de wereld.
Hij werd gespeeld door Jack Nicholson (eerste? rol) en zit, op de foto, achterop bij Captain America (Peter Fonda).
Op de achtergrond rijdt Billy, gespeeld door Dennis Hopper die tevens de regiseur is van de film.
Dit gesprek schijnt spontaan tijdens het filmen aan het kampvuur te zijn ontstaan,
er wordt beweerd dat het niet in het script stond en dat er ook echt wiet in die joints zat.
Al zou deze bewering niet kloppen, de scene is de spil waar de film om draait.
De volgende dag is George dood, "brave burgers" van het plaatsje waar ze niet in het hotel konden slapen bewezen zijn stelling
"No, it makes 'em dangerous" met honkbalknuppels en hij had helaas zijn helm vergeten op te zetten voor hij ging slapen.
Ik was 16, had een brommer (een Sparta, de Puch met hoog stuur kwam na de film) en een vriendin.
Ben drie keer naar die film geweest en heb er even vaak bijna niks van gezien, vanwege dus die vriendin.
Het was de tijd van Woodstock, Hippies en, dankzij de pil en nog geen AIDS, vrije liefde.
Op die Puch ben ik nog naar Kralingen gereden,
hij heeft drie dagen en nachten zonder slot tegen het hek gehangen en stond er nog toen ik terugkwam.
Naast een vette Harley, ook niet op slot ...
Tja, dat was in 1970 maar voor we nou beginnen te zwijmelen van goede tijden en eerlijk volk:
Bij de opnames van de film zijn geloof ik iets van tien motoren gebruikt,
vooral die van Captain America was geliefd en werd nogal eens gestolen!
Maar goed, dat was in Amerika en Amerika was ver weg.
Een paar jaar later...
Ik was 18 en ondertussen aankomend Hippie
- makkelijk, die baard en dat haar had ik dus al -
en na één van mijn tochten naar Amsterdam stond ik te liften bij de Utrechtse brug.
Lukte niet echt goed,
ook toen had het merendeel van de burgerij niet veel op met alles en iedereen die er "anders" uitziet.
Maar goed, het was voorjaar, de zon scheen, en ik voelde me prima so who cares?
Na enige tijd rijen auto's vol verveelde koppen te hebben mogen aanschouwen, iets dat mij ter plekke deed vermoeden dat er toch iets met auto's aan de hand moest zijn als al die lui er zo sjagrijnig van worden, hoorde ik in de verte een onweer opsteken terwijl de lucht nog steeds blauw was.
En daar kwam, op zijn gemak en tussen de rijen ingeblikte burgers door,
een Harley aan die werd bereden door de grootste biker die ik tot dan ooit had gezien.
Met een smile van oor tot oor en een air alsof hij half Amsterdam bezat stopte hij dat ding recht voor mijn neus en vroeg waar of ik naartoe moest.
En aangezien hij zelf eigenlijk nog niet wist waar hij uit zou komen,
werden we het al gauw eens en ik kon meerijden naar Utrecht ... "of zo".
Utrecht werd Vianen, en na Gorinchem besloot hij dat 'ie me net zo goed thuis kon brengen ook.
De reis duurde dik een uur en in al die tijd heeft hij geloof ik drie zinnen gesproken,
meest vragen waar ik precies moest zijn.
Na me te hebben afgezet besloot hij dat hij nog even naar Breda "of zo" zou rijden en ging verder,
zijn haar in de wind want in die tijd hoefden helmen niet.
Het duurde drie weken voor ik die grijns van m'n kop af had.
Op- of aanmerkingen? Suggesties? Ligt er iets zwaar op je lever, of moet je gewoon je ei kwijt?
Meel dan onze
Start: www.hdca.nl
